Een mooi document, een tragische gebeurtenis.

Bij het werken aan de nieuwe database voor bidprentjes in de webomgeving van Stichting Oud Stompwijk kwam ik de volgende tekst tegen. Zeer waarschijnlijk betreft het hier geen bidprentje maar een zogenaamd gedachtenisplaatje. Het sterfgeval betreft hier Cok Romijn die op 5 september 1944 werd geëxecuteerd door de Duitse bezetter. Diezelfde bezetter zou beslist bezwaar hebben gemaakt tegen de tekst en al helemaal met de voorkant van het plaatje.

Op 5 en 6 september 1944 vermoedde een groot deel van de Nederlandse bevolking dat het snel gedaan zou zijn met de bezetting en dat de oorlog snel zou eindigen. Velen staken zich in hun beste kleren, hesen de Nederlandsche vlag en liepen met oranje kenmerken -linten, rozetten- op hun kleding op straat. De Duitsers, die niet in paniek waren geraakt, pikten dit niet en pakten feestvierders op. Een deel daarvan werd zeg maar standrechtelijk geëxecuteerd. Zo ook Cok Romijn.

Vermoedelijk na de oorlog werd -door famile waarschijnlijk- een gedachtenisplaatje verspreid. De tekst op het plaatje:

De voorkant van het plaatje.

 

Een mooi document, een tragische gebeurtenis. Inderdaad.

Eén gedachte over “Een mooi document, een tragische gebeurtenis.”

  1. I was 11 years old. The Allies had landed in Normandy. The news spread fast. June 6 1944. Koos was an “Onderduiker” en werkte at the local barber “Kappetein” He was elated when the news spread. A passing German military vehicle encountered Koos on the road wearing Orange and the red-white and blue and and radio on his bicicle. They hunted him down and Murdered him unceremoniously. He was Murdered,not executed. As soon as the Murderers left my Mother and I ran across the road to help Koos if possible. We found him lying motionless and as my Mother loosened his shirt collar and felt for a pulse I watched in horror and noticed how he was shot in the neck. Somberly,wordlessly my Mother shook her head making me realize that the murderers had reached their goal. Afraid I urged my Mother that we should leave in case the murderers returned. I have never forgotten that day. Always thought it happened in June. The date is not important.The rest of this happening is a warning about what people can do to each other if brainwashed enough.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.